©

Bild_MichaelCoghlan_CC BY-SA 2,0

Από την ίδρυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας για την 8η Μαΐου του 1949 ένα νέο σύνταγμα είναι έγκυρη. Καλείται ο νόμος Σύνταγμα. Σε αυτό οι βασικοί κανόνες της συνύπαρξης στη Γερμανία περιγράφεται ότι πρέπει να τηρούνται σε κάθε περίπτωση. Όποιος παραβαίνει τους κανόνες, συμπεριφέρεται αντισυνταγματική και ότι διαπράττει αδίκημα που μπορεί να επιβάλει βαριές ποινές. Ο βασικός νόμος είναι η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διασφαλίζει τις βασικές ελευθερίες του λαού. Τα άρθρα του Βασικού Νόμου είναι να γίνει κατανοητό σε φθίνουσα σειρά. Για παράδειγμα, το δικαίωμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας υπερισχύει του δικαιώματος της ελευθερίας του Τύπου. Τα παρακάτω είναι τα περιεχόμενα των αντικειμένων σε μια βασική μορφή.

Άρθρο 1 Δικαίωμα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Η αξιοπρέπεια του ανθρώπου είναι απαραβίαστη. Το γερμανικό κράτος είναι υποχρεωμένο να το προστατεύσει με όλες τις κρατική εξουσία.

Άρθρο 2 Δικαίωμα Αυτοδιάθεση
Ο καθένας έχει το δικαίωμα να ζουν με όποιο τρόπο θέλει εφ 'όσον δεν παραβιάζουν τα δικαιώματα των άλλων. Ο καθένας έχει δικαίωμα των ζωντανών, της ελευθερίας και της σωματικής ακεραιότητας.

Άρθρο 3 Δικαίωμα ίσης μεταχείρισης
Ο νόμος αντιμετωπίζει όλους τους ανθρώπους εξίσου. Φύλο, την καταγωγή, την ηλικία, τη θρησκεία και τη γλώσσα μπορεί να παίξει κανένα ρόλο και κανείς δεν επιτρέπεται να υποστεί βλάβη.

Άρθρο 4 Δικαίωμα στην Ελευθερία της Θρησκείας
Ο καθένας έχει το δικαίωμα να πιστεύουν σε αυτό που θέλει και ελεύθερα ασκούν τη θρησκεία τους, εφ 'όσον τα δικαιώματα των άλλων, δεν έχουν διαταραχθεί.

Άρθρο 5 Δικαίωμα στην Ελευθερία της Έκφρασης
Ο καθένας μπορεί να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του στη Γερμανία, χωρίς το φόβο της τιμωρίας. Ο τύπος δεν πρέπει να λογοκριθεί, αλλά θα πρέπει να επιτρέπεται να υποβάλλουν ελεύθερα για τα πάντα. Επίσης, δεν πρέπει να λογοκρίνεται τέχνης, της επιστήμης, της έρευνας και της διδασκαλίας.

Άρθρο 6 Ακεραιότητα της Οικογένειας
Οι οικογένειες και τα παιδιά απολαμβάνουν ειδικής προστασίας. Κανένα παιδί δεν πρέπει να λαμβάνεται από την οικογένεια παρά τη θέληση των γονέων, εφ 'όσον δεν είναι σε κίνδυνο. Νόθα παιδιά έχουν τα ίδια δικαιώματα με τα παιδιά που γεννήθηκαν σε γάμο. Οι μητέρες έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν την κοινωνία για την προστασία και φροντίδα, αν χρειαστεί.

Άρθρο 7 Δικαίωμα στην Εκπαίδευση
Η σχολική εκπαίδευση είναι η ευθύνη του κράτους. Κάθε παιδί στην κατάλληλη ηλικία θα πρέπει να παρακολουθήσουν ένα δημόσιο ή κράτος αναγνωρισμένο σχολείο.

Άρθρο 8 Η ελευθερία της Συνέλευσης
Ο καθένας έχει το δικαίωμα να συγκεντρωθούν για οποιοδήποτε λόγο, εφ 'όσον είναι ειρηνικά και άοπλοι.

Το άρθρο 10 του ταχυδρομικού απορρήτου
Η προστασία της ιδιωτικής ζωής των γραμμάτων, των ταχυδρομείων και τηλεπικοινωνιών δεν πρέπει να σπάσει. Αυτό σημαίνει ότι, κανείς δεν είναι καν η Αστυνομία έχει τη δυνατότητα να ανοίξει τη θέση σας ή να ακούσετε τα τηλεφωνήματα σας. Αυτός ο νόμος μπορεί να παρακαμφθεί μόνο σε περίπτωση σοβαρής απειλής για την κοινωνία.

Άρθρο 12 Ελεύθερη Επιλογή Εργασίας
Ο καθένας έχει το δικαίωμα να μάθει το επάγγελμα και την πρακτική που θέλει. Η καταναγκαστική εργασία απαγορεύεται αυστηρά.

Το άρθρο 12α Στρατιωτική Υπηρεσία
Οι άνδρες άνω των 18 ετών που απαιτείται για να υπηρετήσουν στο στρατό. Εναλλακτικά, μπορεί να γίνει μια κοινωνική υπηρεσία, για παράδειγμα, στη φροντίδα των ηλικιωμένων ή ατόμων με ειδικές ανάγκες. Η εκπαίδευση στο στρατό είναι σήμερα σε εθελοντική βάση.

Άρθρο 13 απαραβίαστου της κατοικίας
Το δικό σας σπίτι είναι ένας ασφαλής χώρος στον οποίο κανείς δεν μπορεί να εισέλθει χωρίς άδεια. Η αστυνομία μπορεί να σπάσει αυτόν τον κανόνα μόνο εάν υπάρχει κίνδυνος ή κάποιος έχει διαπράξει ένα πολύ σοβαρό έγκλημα.

Άρθρο 14 Προστασία της Ιδιοκτησίας
Κληρονομιάς και την περιουσία ενός ατόμου προστατεύονται από τους άλλους. Μόνο αν είναι απολύτως απαραίτητο για το καλό της κοινωνίας μπορεί να γίνει απαλλοτρίωση έναντι αποζημίωσης.

Το άρθρο 16α Δικαίωμα ασύλου
Εκείνοι που είναι στοιχειωμένο από ένα κόμμα ή μια κυβέρνηση έχουν το δικαίωμα ασύλου. Εκείνοι που είναι στοιχειωμένο από μια ομάδα, για παράδειγμα, η IS, δεν έχει το δικαίωμα στο άσυλο, αλλά μπορούν, ωστόσο, να αναγνωρισθεί ως πρόσφυγας, όταν η ζωή του απειλείται.